Hoe kwam je in dit werk terecht?

Joska: ‘Mijn hele familie werkt in de afvalwereld, mijn vader had zelfs zijn eigen afvalbedrijf. Ik heb hem altijd beloofd dat ik mijn groot rijbewijs zou halen. Een paar jaar na zijn overlijden – ik was zestien toen hij stierf – heb ik dat gedaan. Sindsdien haal ik afval en grondstoffen op en sinds 2017 doe ik dat als chauffeur bij ROVA in Amersfoort.’Annie: ‘Ook ik heb altijd al in een ‘mannenwereld’ gezeten. Vooral in de agrarische sector. En op eigen initiatief deed ik cursussen over onder meer boomonderhoud. Later ging ik werken met mensen met een verstandelijke beperking. Die verschillende dingen komen nu bij elkaar in dit werk; ik geef leiding aan negen mannen, een deel van hen heeft een afstand tot de arbeidsmarkt.Samen doen we het beheer van de openbare ruimte in Zwartsluis, Genemuiden en Hasselt.’

Joska de Wit is chauffeur inzameling Afval en Grondstoffen bij ROVA

 

Hoe reageerden jouw collega’s op jou toen je bij ROVA kwam werken?

Annie: ‘Een aantal had er moeite mee dat vanaf dat moment een vrouw de leiding had. Die wilden mijn hark overnemen, want harken, dat was mannenwerk. Wat ik dan deed? Niet afgeven natuurlijk. Rustig blijven en vooral niet boos worden. Ze wenden er vanzelf aan. Nu zeggen ze: ‘met jou kan ik tenminste praten’ en ‘jij overlegt tenminste’. Dat zegt dan misschien toch iets over hoe ik als vrouw leiding geef.’

Wat vind je leuk aan je werk?

Joska: ‘Ik werkte eerder natuurlijk al bij een ander bedrijf op de vuilniswagen, maar bij ROVA kon ik doorgroeien. Hier heb ik geleerd om als chauffeur ook de kraan en de zijlader te bedienen. Dat doe ik vanuit de cabine, met een soort joystick. Met de kraan til ik containers op en met de zijlader pak ik minicontainers op, om ze in de laadruimte van de vrachtwagen te legen.’ Annie: ‘Wat ik mooi vind, is dat ik in de buitenlucht en de natuur werk. Ik deel zelf mijn dagen in, er is veel vrijheid. Vooral het voor- en najaar vind ik fijne periodes. Dan zie ik het meeste resultaat van mijn werk. In het voorjaar groeit en bloeit alles, in het najaar snoeien we alles kort. Verder is het leuk dat er dingen worden georganiseerd voor medewerkers, zoals bingo-avonden en uitstapjes, al kan dat nu vanwege de coronamaatregelen niet.’Joska: ‘Wat ik ook goed vind aan ROVA, is dat ze niet alleen kijken naar hoe je je werk doet, maar ook naar hoe jij je voelt. Is er iets, dan vind je een luisterend oor.’

Hoe is het om een van de weinige vrouwen te zijn?

Joska, lachend: ‘Je moet er tegen kunnen. En dan doel ik op de mannengrappen. Bij ROVA valt dat overigens reuze mee. Grappen die de mannen tegen mij maken? Gister had ik mijn groene kaplaarzen aan, omdat ik de vrachtwagen ging wassen vanwege de fotoshoot voor dit artikel. Ik zei ‘kijk, nu ben ik Ma Flodder’. Dan is het antwoord van de mannen: ‘dat was je al’. Trouwens, mijn collega’s hebben die dag mijn wijk afgemaakt, zodat ik tijd had om de vrachtwagen te wassen. En dat is volgens mij waar het om gaat, dat je elkaar helpt. De sfeer is echt goed hier.’

Annie: ‘Ik ben radicaal en zeg het precies zoals het is. Dat past bij hoe mannen met elkaar omgaan. Als je met allemaal vrouwen bij elkaar bent, is er meer gezeur en gemiep, vind ik. En wat de mannengrappen betreft: ik weet altijd wel iets te zeggen waardoor de lol er snel af is. Is er een mooie vrouw haar hond aan het uit laten, dan zeggen de mannen ‘moet je kijken wat een mooie vrouw’. Dan zeg ik: ‘nee man, moet je kijken wat een mooie hond’.’Zou je meer vrouwelijke collega’s willen?

‘Iedereen kan het, man of vrouw’

Annie: ‘We zijn er om het groen mooi te houden. Mij maakt het niet uit wie het doet, als het maar netjes is.’

Joska: ‘Ook op de vrachtauto kunnen net zo goed vrouwen werken. Ik motiveer vrouwen in mijn omgeving dan ook om de afvalwereld in te gaan. Dan zeg ik, ‘ga je c-rijbewijs halen’. Je krijgt bewondering hoor, op straat. Laatst nog, kwam er een bewoner naar buiten. ‘Knap hoor’, zei diegene, ‘zo’n grote wagen besturen. En dan ben je nog een vrouw ook’. Iedereen kan het, man of vrouw.’

Annie aan het werk in de Buitenruimte van Zwartewaterland

 

‘De grondstoffeninzameling en het beheer van de buitenruimte is mensenwerk. Het draait om vakmanschap. Of je een man of een vrouw bent, maakt ons dus niks uit. Het is fysiek werk, maar voor beide goed te doen. De machines waarmee we werken, maken het voor iedereen mogelijk. De zijlader bijvoorbeeld, tilt de minicontainers zo vanaf straat omhoog. Daar komt geen mensenkracht aan te pas. Daarom kan iedereen met de juiste kennis en ervaring bij ons werken. Wil jij ook werken bij een mooie, vooruitstrevende organisatie waar jij jezelf verder kunt ontwikkelen? En vind jij een mooie en schone omgeving belangrijk? Kom werken bij ROVA, dan draag je daar iedere dag aan bij. Bekijk onze vacatures op www.werkenbijrova.nl.’ 

Marjon van Rotterdam, P&O-adviseur bij ROVA